Engelli Ailelerine Sosyal Entegrasyon …
Engellilerle ilgili tüm sözler söylendi mi? Tüm projeler
üretildi mi? Eğitim ,sağlık sorunları çözüldü mü? Elbette HAYIR. Ancak tüm
hızıyla çalışan devlet ,kamu, hukuk , özel sektör kanalları var. Zaman zaman
çatışsalarda karşı larşıya kalsalarda herbiri özünde daha iyi yarınlar ve
topluma kazandırılmış çocuklar için … PEKİ YA AİLELER?..
Geçen yıllarda çıkan kanunlar ve yönetmeliklere birkaç
yenilik eklenebildi çok şükür?! Çocukların uzun yıllar devam eden bez
ihtiyaçlarını ( eğer doktor ikna edilebilir ve rapor çıkartmayı başarırsanız)
artık devlet karşılıyor. Bir de çocuklarına bakmak zorunda kaldıklarından
çalışamadıkları için ‘’ anne bakım parası ‘’ başlığı altında bir maaş
bağlanıyor ailelere. Şüphesizdir ki yeni dönem hükümetlerin bu alana kattığı
büyük kazançlardan biridir.
Peki bu bizim toplumsal olarak sorumluluğumuzu bitirip
‘’para ödüyoruz daha ne ?’’ söylemimizi geliştirmekten öte neye yarar?!
Bu ailelerin engelli bir çocuğa sahip olmaktan ötürü
ütelendikleri,entegre olamadıkları sosyal hayatı kolaylaştırır mı? Bu ailelerin
psikolojik sorunlarıyla kim ilgilenir? Kim dinler bu insanları? Omuzlarında ki
yükü ,hangi devlet politikası,hangi özel sektör girişimi,hangi kamu sektörü
alır? Bu ailelerin başlıca iki sorunu olan biz öldükten sonra bu öocuklar ne
olacak ile başlayan hiçbir yere sosyalleştirilemeyen durumlarını kim nasıl
çözer?
Özürlü bir kardeşe sahip olma duygusuna kim empati
kurabilir? Kurabilir mi? Anlar mı? Paylaşılır mı?
Bebekliğinden beri evcilik oyunlarında hayallerini büyüterek
annelik çağına gelen bir kadının ‘’ senın cocugun farklı’’ cümlesini duyduğu
anda tuzla buz olan dünyasını kim yeniden inşaa edebilir?
Yüzyıllardır kadını anlamak anlayamamak arası gidip gelmiş
erkek dünyası çok sevdiği eşinin yıkılışını mı toparlamalı, diğer evladının
üzerine benden sonra kardeşinin bakımını sana miras bırakacağım duygusuyla mı
başetmeli? Ailenin direği olarak ayakta dururken hiç mi içinde kırılgan yanıyla
kalbine saplanan oklara bakmamalı?
Tüm bunlar yaşanırken KİM ? bu aileye sakin ol bu çocukla
başkalaşım geçirecek olan hayatına ruhuna kabulleniş ve çözümleniş
basamaklarına ben rehberlik edeceğim diyecek sosyal ,kamu, hukuk organı kimdir?
Herşeyi devletten mi bekleyeceğiz? Elbette yinede en büyük
önderlik devlettindir ama hani diyorum geleneksel yapıdan gelen toplumumuz da
iyi bilir yara sarmayı , birazda elimizivicdanımıza koyup ele ele versek
yarışmalar düzenlense, projeler önerilse, devletten belki sadece yer tahsisi
istense hukuk yolunu açsın istense, bu projeler için üniversite öğrencileri
tezlerini gerçekleştirse, bir alana mimarlık öğrencileri özel eğitim uzmanları
danışmanlığında binalar planlasa, inşaatçılar peyzajcılar sosyal alan tasarlasa
,özel sektör kendi aracıyla kum bağışlasa beton dökse,engeli çocukların
çalıştığı kafeteryalar olsa, bu yaşam köyünde ailelere yönelik danışmanlık
hizmetleri, rahatlama kulüpleri, babaların dertleşip oyunlar oynayabileceği,
annelerin çocuklarını kulübe bırakıp kendi hobi atölyelerinde
rahatlayabileceği, kurslar alabileceği, elişleri üretebileceği, hatta
üretimleri satıp sosyal kulübün giderlerinin karşılanabileceği bir hayali
gerçekleştirmek çok mu zor?
Bu konularla kim ilgilenir?
Bu projelere kim ödenek verir?
Bu hayalleri kim kurar?
Bu hayallerin kuşları hep bir kanadı kırık mı yaşar?
Esra
DEREOBALI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder